سیلوسایبین، انقلابی در درمان افسردگی
تعریف افسردگی
افسردگی یک اختلال خلقی شایع است که در سراسر جهان حدود 5 درصد از بزرگسالان از آن رنج می برند. این اختلال باعث احساس غم و اندوه مداوم و از دست دادن اشتیاق در انجام فعالیت های روزانه می شود. این بیماری می تواند به دلیل مشکلاتی در مدرسه، محل کار و زندگی شخصی فرد رخ داده و به بروز مشکلات بیشتر در زمینه های مختلف منجر شود. بر خلاف تصور رایج، افسردگی با تغییرات خلقی و احساسی معمول مرتبط با زندگی روزمره متفاوت است و می تواند همه جنبه های زندگی از جمله روابط با خانواده، دوستان و جامعه را به شدت تحت تاثیر قرار دهد به طوریکه حتی در سطوح شدیدتر منجر به خودکشی شود. فرد می تواند علائم افسردگی را به قدری مخفی کند که شاد و سالم و سرحال به نظر رسیده و شانس تشخیص و درمان به همین دلیل از او گرفته شود. افسردگی ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد. با این حال افرادی که با سوء استفاده، از دست دادن عزیز یا سایر رویدادهای استرس زا زندگی کرده اند، بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند. تخمین زده می شود که سالانه، حدود 7 درصد از جمعیت جهان اختلال افسردگی اساسی را تجربه می‌کنند. اما این اعداد خیلی دقیق نبوده، زیرا بسیاری از افرادی که از افسردگی رنج می برند، به پزشک مراجعه نمی کنند. شیوع افسردگی در افراد 18 تا 29 سال سه برابر بیشتر از افراد 60 سال به بالا می باشد. همچنین زنان 1.5 تا 3 برابر بیشتر از مردان در اوایل نوجوانی با افسردگی مواجه می شوند.
فهرست مطالب (کلیک کنید)
علائم افسردگی و معیارهای تشخیص
- اختلال خواب
- از دست دادن اشتیاق یا لذت
- احساس گناه یا حس بی ارزش بودن
- خستگی و اختلال در سطح انرژی
- اختلال تمرکز و توجه
- تغییرات اشتها و وزن
- خلق افسرده
- اختلال در میل جنسی
طبقه بندی انواع اختلالات افسردگی و برخی علائم و پارامترهای تشخیص
| نوع افسردگی | توضیحات | علائم و نحوه تشخیص |
|---|---|---|
اختلال بی نظمی خلقی آشفته (DMDD) | اغلب در کودکان یا نوجوانان اتفاق می افتد. بسیاری از کودکان دوره های بد خلقی را پشت سر می گذارند، اما کودکان مبتلا به DMDD علائم شدیدتری را تجربه کرده و اغلب مشکلات قابل توجهی در خانه و مدرسه دارند. | طغیان شدید خلق و خو (کلامی یا رفتاری) به طور متوسط، سه بار یا بیشتر در هفته, کج خلقی نامتناسب با سن کودک, فریاد کشیدن، هل دادن و ضرب و شتم در بیشتر طول روز و تقریباً هر روز, علائم می‌بایست حداقل به مدت 12 ماه دیده شوند. |
اختلال افسردگی اساسی (MDD) | نوعی اختلال خلقی است که باعث احساس مداوم غم و اندوه و از دست دادن علاقه می گردد. این اختلال به نام افسردگی بالینی نیز شناخته می شود. | دوره‌ای حداقل دو هفته‌ای که در آن فرد در انجام فعالیت های روزمره عادی خود مشکل داشته باشد, اکثرا افراد علائم مشخصی مانند مشکلات خواب، غذا خوردن، اضطراب یا بی قراری دارند. |
افسردگی مداوم یا دیستایمی (PDD) | ممکن است شدت آن کمتر از افسردگی اساسی باشد، اما باید حداقل در بزرگسالان به مدت دو سال و در کودکان و نوجوانان یک سال پایدار باشد.
افراد مبتلا به این نوع افسردگی از زمانی که به یاد دارند افسرده بوده اند. | افزایش یا کاهش اشتها یا وزن, کم خوابی یا خواب زیاد, خستگی و فقدان انرژی, عزت نفس پایین, مشکل در تمرکز, بلاتکلیفی, ناامیدی یا بدبینی |
اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) | شکل شدیدتر سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است که حدود 3 تا 8 درصد خانم ها در سال های باروری خود آن را تجربه می کنند. این اختلال با اضطراب شدید، افسردگی و تغییرات خلقی در هفته آخر قبل از شروع قاعدگی مشخص می شود و ممکن است پس از شروع قاعدگی بهبود نیابد. | ناتوانی عاطفی مشخص (مانند نوسانات خلقی، احساس غمگینی یا گریه ناگهانی و افزایش حساسیت به طرد شدن)
سردرد، بیشتر از نوع میگرن
عصبانیت یا احساس ناامیدی و افکار خودکشی
اضطراب، حملات پانیک و یا احساس سرگیجه |
افسردگی پس از زایمان | اختلال افسردگی با آغاز دوره بارداری به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد شده که در طی بارداری یا چند هفته قبل از زایمان روی می‌دهد. | احساس اندوه و اضطراب
عصبانیت یا خشم
احساس فرسودگی
نگرانی شدید در مورد سلامت و ایمنی کودک
مشکل در مراقبت از خود یا نوزاد
در حالت شدید افکار مربوط به آسیب رساندن به خود یا کودک |
اختلال افسردگی فصلی | نوعی افسردگی که غالبا در فصل زمستان و پائیز روی می‌دهد. علائم معمولا به دلیل تغییر در ریتم شبانه روزی و میزان قرار گرفتن در معرض نور خورشید است. | انزوای اجتماعی
افزایش نیاز به خواب
افزایش وزن
احساس روزانه ناراحتی، ناامیدی و بی ارزشی |
اختلال دو قطبی (BP) | نوسانات خلقی شدید که معمولا چند هفته یا چند ماه ادامه می‌یابد. این حالات به دو دسته شیدایی و افسردگی تقسیم می‌شوند که به صورت تناوبی در تکرارند. | علائم دوره مانیا شامل:
اعتمادبه‌نفس بالا
احساس خوشی و نشاط فراوان
افزایش فعالیت‌های فیزیکی
تندتند حرف زدن
علائم در زمان افسردگی شامل:
اضطراب و استرس
میل به خودکشی
خستگی بیش از اندازه
بی فایده بودن یا درماندگی |
افسردگی سایکوتیک | وضعیتی روانی است که هنگام اپیزودهای بسیار شدید در برخی مبتلایان به افسردگی، منجر به علائم روان پریشی میشود. | بروز افکار یا رفتار درهم و برهم
باورهای نادرست (هذیان)
دیدن یا شنیدن چیزهای غیرواقعی (توهم) |
اختلال افسردگی ناشی از شرایط پزشکی دیگر | ابتلا به یکسری بیماری ها می تواند با سازوکار های مختلفی منجر به افسردگی شود. از آنجایی که این افراد اغلب دارو مصرف می کنند، پزشک باید این را در نظر بگیرد که علائم خلقی از عوارض جانبی دارو نباشد . | خلق افسرده یا کاهش قابل توجه علاقه یا لذت در انجام فعالیت های روزمره
شواهدی از تاریخچه پزشکی و آزمایشگاهی، معاینه فیزیکی یا نتایجی که نشان دهد این اختلال در نتیجه مستقیم یک بیماری دیگر است
ناراحتی یا اختلال قابل توجه بالینی
این اختلال اگر با یک اختلال روانی دیگر (اختلال سازگاری یا اختلال استرس پس از سانحه که در آن عامل استرس زا موجب یک وضعیت پزشکی جدی است) همراه باشد، به خوبی تشخیص داده نمی شود. |
ویژگی های مشترک در همه اختلالات افسردگی شامل احساس غمگینی، پوچی یا خلق و خوی تحریک پذیر همراه با علائم جسمی خستگی و سطح انرژی پایین، کاهش آستانه تحمل درد مانند کمردرد و سایر دردهای عضلانی، مشکلات بینایی یا کاهش دید، معده درد و مشکلات گوارشی و اختلال در دفع است که به طور قابل توجهی بر عملکرد فرد تأثیر می گذارد. بسته به میزان و شدت علائم و همچنین نحوه تأثیر گذاری بیماری بر عملکرد فرد، یک دوره افسردگی را می توان به سه دسته خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی کرد.
عوامل ایجاد افسردگی
اختلال افسردگی یک بیماری چند عاملی است و عوامل ژنتیکی و محیطی متعددی در بروز آن نقش دارند. بستگان درجه اول افراد افسرده، حدود 3 برابر بیشتر از جمعیت عمومی در معرض ابتلا به افسردگی هستند. با این حال، افسردگی می‌تواند در افرادی رخ دهد که هیچ گونه سابقه خانوادگی افسردگی ندارند.
بیماران مبتلا به زوال عصبی (به خصوص بیماری آلزایمر و پارکینسون)، سکته مغزی و قلبی، ام اس (MS)، اختلالات تشنج، سرطان و درد های مزمن در معرض ابتلا به افسردگی هستند.
به طور کلی رویدادهای زندگی روزمره و دغدغه های افراد به عنوان محرک هایی برای ایجاد افسردگی عمل می کنند. رویدادهای آسیب زا مانند مرگ یا از دست دادن یکی از عزیزان، کمبود یا کاهش حمایت اجتماعی، مشکلات مالی، درگیری های فکری و مشکلات بین فردی نمونه هایی از عوامل استرس زا هستند که می توانند باعث افسردگی شوند.
پاتوفیزیولوژی افسردگی
محققان برای پی بردن به اثرات بیماری بر عملکرد فرد و درمان بهتر بیماری ها، تغییرات فیزیولوژیک داخل بدن را در همه اختلالات جسمی و روانی ارزیابی می کنند. شواهد فعلی نشان دهنده یک تعامل پیچیده بین انتقال دهنده های عصبی و گیرنده ها است. بیشتر نورون‌های سروتونرژیک، نورآدرنرژیک و دوپامینرژیک در هسته‌های میانی مغز و ساقه مغز قرار داشته و به مناطق وسیعی از کل مغز پیام رسانی می کنند. آزمایشات بالینی و پیش بالینی، اختلال در فعالیت سروتونین (5-HT) در سیستم عصبی مرکزی را به عنوان یک عامل مهم برای ابتلا به افسردگی نشان می دهد. سایر انتقال دهنده های عصبی دخیل در افسردگی عبارتند از نوراپی نفرین (NE)، دوپامین (DA)، گلوتامات، و فاکتور نورون‌زایی مشتق‌شده از مغز (BDNF).
تقریباً هر ترکیبی که بازجذب مونوآمین ها را مهار می کند و منجر به افزایش غلظت این ترکیبات در شکاف سیناپسی می شود، از نظر بالینی به عنوان یک ترکیب ضد افسردگی کاربرد دارد. اثرات ضد افسردگی این انتقال دهنده های عصبی منجر به مرتبط ترین نظریه افسردگی از نظر دارویی شد که به عنوان فرضیه کمبود مونوآمین شناخته میشود. یافته‌های حاصل از تحقیقات نشان می دهد که این داروها علاوه بر افزایش زمان در دسترس بودن انتقال‌دهنده‌های عصبی سبب تنظیم گیرنده‌های عصبی، سیگنال‌دهی درون سلولی و افزایش بیان ژن در طول زمان می شوند.
روش های مدیریت و درمان افسردگی
چند روش موثر برای درمان افسردگی وجود دارد. روان درمانی (شامل درمان شناختی-رفتاری و درمان بین فردی) یکی از این روش‌ها است که هدف آن اصلاح افکار و باورهایی است که به صورت ناخودآگاه زمینه‌ساز بروز افسردگی می شوند. یکی دیگر از راههای درمان افسردگی برای افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، استفاده از داروهای ضدافسردگی است که توسط روانپزشک تجویز می شود. مصرف داروهای ضدافسردگی از عوارض جانبی برخودار است که گاهی مصرف طولانی مدت آنها سلامت فرد را به مخاطره می اندازد. درمان ترکیبی (روان درمانی به همراه دارو درمانی) از راه های دیگر مقابله با افسردگی می باشد که در مقایسه با تک درمانی همواره با میزان قابل توجه تری از بهبود علائم، افزایش کیفیت زندگی و سازگاری بهتر فرد با روند درمان همراه بوده است. در موارد شدید که بیمار به دارو و روان درمانی پاسخ نمی دهد و یا افکار خودکشی دارد، از انواع روش های الکتروشوک درمانی استفاده می شود.
رویکردهای مختلف درمانی برای اختلالات افسردگی در سطوح مختلفی رضایت بخش بوده اند، اما به دلیل تاثیر پارامترهای بسیار مانند پیچیدگی مکانیسم عمل این بیماری، دخیل بودن پارامترهای فیزیولوژیکی مختلف و همچنین دخیل بودن شرایط زندگی در حال روحی فرد، پاسخ فرد به درمان ها ممکن است متفاوت باشد. دارویی که برای درمان افسردگی در یک فرد استفاده میشود، ممکن است در فرد دیگری (حتی با همان سطح از افسردگی) پاسخگو نباشد. علاوه بر این، علیرغم پیشرفت هایی که در درک ما از پاتوفیزیولوژی افسردگی صورت گرفته است، هیچ مکانیسم مشخصی نمی تواند تمام جنبه های این بیماری را توضیح دهد. از این رو بررسی و استفاده از رویکردهای جدید برای درمان افسردگی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است.
با وجود درمان های شناخته شده و موثری که برای انواع اختلالات روان وجود دارد، بیش از 75 درصد از مردم در کشورهای با درآمد کم و متوسط هیچ درمانی دریافت نمی کنند. حتی در کشورهای توسعه یافته نیز به دلیل تصورات نادرست، نزدیک به 60 درصد از افراد مبتلا به افسردگی به دنبال کمکِ پزشکی نیستند. بسیاری احساس می کنند که ابتلا به بیماری های مختل کننده سلامت روان در جامعه قابل قبول نیست و ممکن است از بین برنده زندگی شخصی و حرفه ای فرد شود این امر می تواند در سطوح شدید افسردگی، خطری بالقوه تلقی شود.
سیلوسایبین و درمان افسردگی
سیلوسایبین یک ترکیب سایکودلیک است که در قارچ های گونه سیلوسیب یافت می شود. در رویکردهای درمانی جدید این دارو با گفتار درمانی حمایتی ترکیب شده تا به افراد کمک کند به دلایل ریشه ای مشکلات سلامت روان خود پی برده و به آن ها رسیدگی کنند. مطالعات مختلف در سال های اخیر نشان داده‌اند که سیلوسایبین با تقویت ارتباط بین مناطق مختلف مغز، الگوهای فکری آسیب زا و ناراحت کننده را که مشخصه افسردگی هستند از بین می برد. بر اساس تحقیقات متعدد، درمان با سیلوسایبین می‌تواند منجر به اثرات سریع تر، جامع تر و پایدارتر ضد افسردگی در افراد بیمار، به ویژه افراد مقاوم به درمان شود. برخی از این اثرات تا حداقل یک سال برای برخی بیماران ادامه داشته، درحالی که پایداری درمان با داروهای دیگر، بسیار کوتاه تر و بازگشت پذیرتر است.
برخی از کشورها درمان با سیلوسایبین را برای افسردگی یا سایر اختلالات سلامت روان تایید کرده اند و یا در حال بررسی آن هستند. به عنوان مثال، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، درمان با سیلوسایبین را به عنوان یک درمان موفقیت آمیز برای افسردگی شدید تأیید کرده است. کانادا برای بیماران لاعلاج از درمان با سیلوسایبین بهره می برد و همچنین هلند اجازه استفاده از ترافل های حاوی سیلوسایبین را برای اهداف درمانی می دهد. برخی از شهرهای آمریکا مانند دنور، اوکلند و سانتا کروز، استفاده از قارچ سیلوسایبین را جرم‌زدایی کرده‌اند. سازمان غذا و داروی استرالیا (TGA)، تجویز سیلوسایبین را برای افسردگی مقاوم به درمان از آغاز جولای سال 2023 تایید کرده است. این تصمیم استرالیا را به یکی از اولین کشورهای جهان تبدیل می کند که به طور رسمی این ماده را به عنوان دارو به رسمیت می شناسد.
به طور کلی کاوش در ماهیت چندگانه‌ی افسردگی، دید وسیعی را در مورد شیوع، علل، تشخیص و گزینه‌های درمانی آن آشکار کرده است. همانطور که پیچیدگی‌های این اختلال روانی را بررسی می‌کنیم، دیدن پتانسیل سیلوسایبین به عنوان یک رویکرد درمانی جدید دلگرم‌کننده است. تاییدیه های اخیر در کشورهای مختلف افق های جدیدی را برای افرادی که با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند، گشوده است. با این حال، بسیار مهم است که با نظارت پزشکی مناسب و رعایت دستورالعمل‌های قانونی از سیلوسایبین برای درمان استفاده کنیم. در حالی که افق روشنی برای تحقیقات در جهت درک کامل اثرات بلندمدت و کاربرد سیلوسایبین در دسترس داریم، شواهد نشان می دهد که این ماده به عنوان یک درمان جایگزین تنها با مصرف دو دوز 25 mg/70kg به صورت پایدار منجر به درمان انواع مختلف افسردگی می شود.
درود بر شما برای تهیه قرصهای سیلوسایبین از چه طریقی میشود اقدام کرد؟ و آیا مراکزی در ایران هست که زیر نظر پزشک از دوزهای استاندارد قارچ استفاده کنیم ؟